Broń Szermiercza
Długi miecz - Broń ta tylko z wyglądu przypominała zwykły miecz ponieważ walczyło się nią zupełnie inaczej. Jest to wczesna odmiana broni szermierczej ,czyli przeznaczonej do szybkich i celnych pchnięć. Oparto ją na konstukcji miecza ale była ona dużo od niego lżejsza. Długość broni wynosiła ok.120 -130 cm. a mniejszą wagę uzyskiwano poprzez zwężenie ostrza i zmniejszenie jego grubości. Wyważano ją zazwyczaj przy jelcu. W rękach sprawnego szermierza broń była bardzo niebezpieczna ,nawet dla opancerzonych przeciwników.
Rapier - Dalsze rozwinięcie idei broni szermierczej .Przypomina długi miecz ale zamiast zwykłego jelca ma mniej lub bardziej rozbudowany kosz. Ostrze zostało jeszcze zwężone ale już nie zmniejszano jego grubości ,a czasem nawet ją powiększano dla większej wytrzymałości. Nadal nadawał się do cięć ale jego domeną były już zdecydowanie pchnięcia. W rękach sprawnego szermierza broń była szybka i zabójczo skuteczna ,nawet dla opancerzonych wrogów. Długość w granicach 120 cm. czyniła ją bardzo poręczną.
Szpada - Szczytowe osiągnięcie w dziedzinie szermierki. Broń nie miała już ostrza ,a przedłużony do samego kosza sztych najczęściej o okrągłym przekroju ,w związku z czym nadawał się już tylko do pchnięć. Zwężał się on tak ,że na końcu otrzymywano bardzo ostry szpic. Broń była lekka, poręczna, i nader efektywna. Miezrzyło ok. 120 cm. Była bardzo elitarna ,przynajniej na początku, chociaż nigdy nie przyjęła się w "niższych" stanach gdyż wymagała treningu na który niewielu było stać. Wprawny szermierz ze szpadą w ręku był przeciwnikiem którgo nie można było lekceważyć nawet mając na sobie pełną zbroje płytową ,ponieważ w każdej zbroi są jakieś nieosłonięte miejsca ,a często nawet jedno celne trafienie szpadą okazywało się śmiertelne.
Szabla - Na pierwszy rzut oka szabla nie wygląda na broń szermierczą ,prosta w użyciu broń sieczna. Rzeczywiście to była jej główna zaleta nawet słabo wyszkolony żołnierz mógł jej sprawnie używać. W rękach człowieka wyszkolonego stawała się jednak bardzo szybka i skuteczna. wynikało to z jej doskonałego wyważenia i małej wagi co czyniło ją bardzo poręczną. Miała jednak jedną wadę praktycznie nie nadawała się do pchnięć co czyniło ją mało skuteczną przeciwko pancerzom płytowym.Co ciekawe z pancerzami kolczymi i paskowymi doskonale dawała sobie radę.